تفال به حافظ امروز یکشنبه 17 مهرماه 1401 - مجله 90 جعبه

گر تیغ بارد در کوی آن ماه

گردن نهادیم الحکم لله

آیین تقوا ما نیز دانیم

لیکن چه چاره با بخت گمراه

ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم

یا جام باده یا قصه کوتاه

من رند و عاشق در موسم گل

آن گاه توبه استغفرالله

مهر تو عکسی بر ما نیفکند

آیینه رویا آه از دلت آه

الصَبر مُر و العُمر فانٍ

یا لیت شعری حتام القاه

حافظ چه نالی گر وصل خواهی

خون بایدت خورد در گاه و بی گاه

تفسیر عرفانی:

اگر در محله زیبارویم شمشیر هم ببارد، ما تسلیمیم؛ چرا که حکم، حکم خداست. مقصود او از این شعر این است که هرآن که تسلیم امر دوست گردد و شیوه پرهیزگاری به درگاهش را بداند، بدون هیچ ترسی در عرصه عشق وارد می گردد، چرا که می داند حکم لایزال او تغییرناپذیر است و هر آن چه که او فرمان دهد، انجام می گیرد.

تعبیر غزل:

بدان که باید مراقب باشی و به هر کس و ناکسی دل نسپاری؛ هر چند که بوجود آمدن و نیامدن این حس نسبت به دیگران اختیاری نیست، اما تاحدودی می توان جلوی آن را گرفت. پس سعی کن به کسی که دل می سپاری، به تو دل سپرده باشد، تا از آن دریچه که او به تو می نگرد، تو به او بنگری.