گردش در آرامگاه صائب تبریزی - مجله 90 جعبه

به گزارش ، میرزا محمدعلی متخلص صائب تبریزی معروف به میرزا صائبا، شاعر بلند پایه سبک هندی، در حدود سال 1016 متولد و در سال 1086 هـ ق. در اصفهان در گذشت و در در باغی به نام تکیه که باغ شخصی وی بوده و مشرف به نهر نیاصرم در خیابانی که به نام او (خیابان صائب) نامگذاری شده به خاک سپرده شد.

وی از معروفترین شاعران عهد صفویه و از بزرگترین عارفان ایران زمین است.

اگرچه اجداد صائب تبریزی اهل تبریز بودند، اما خانواده صائب جزو هزار خانواری بود که به دستور شاه عباس اول صفوی از تبریز کوچ نموده و در محله عباس آباد اصفهان ساکن شدند.

جالب است بدانید، این مردم را تبارزه (تبریزی های) اصفهان می نامیدند.

صائب تبریزی پس از رسیدن به سن بلوغ به مکه و مدینه رفت و در بازگشت به مشهد سفر کرد.

وی به عزم مسافرت به هند، به هرات و کابل رفت و در سال 1042 هجری قمری به ایران بازگشت و در اصفهان ماندگار شد و شاه عباس دوم به او مقام ملک الشعرایی داد.

صائب تبریزی شاعری کثیرالشعر بود، تا جایی که دیوان وی را تا دویست هزار بیت نوشته اند.

صائب تبریزی سبکی را به کمال رساند که چند قرن بعد از او سبک هندی نامیده شد.

او اسلوب معادله یا مدعا مثل را بیش از دیگر شاعران همروزگارش به کار برده است.

منبع: میزان