دریاچه جرج؛ دریاچه ای که ناپدید می گردد - مجله 90 جعبه

در 40 کیلومتری شمال شرق شهر کانبرا در کشور استرالیا، درست در کنار بزرگراه فدرال، یک دریاچه بزرگ وجود دارد، اما ممکن است نتوانید همواره آن را ببینید. بسته به زمانی از سال یا روزی که به بازدید آن می روید، ممکن است با حجم زیادی از آب روبه رو شوید و یا تنها باتلاقی در یک مرتع بزرگ ببینید.

دریاچه جرج به شدت غیر قابل پیش بینی است. آب در این دریاچه مانند یک سراب خیالی می آید و می رود. داستان هایی در خصوص عقب نشینی آب دریاچه تا یک کیلومتر از ساحل آن تنها در یک شب وجود دارد. هنگام پر شدن، دریاچه تا انتهای شرقی خود و برخورد به لبه بزرگراه، بیش از 155 کیلومتر مربع توسعه می یابد. اما غالبا تا مقدار ای خشک می گردد که از بستر دریاچه برای چرای حیوانات استفاده می گردد.

دریاچه جرج یکی از قدیمی ترین دریاچه های دنیا است. بسیاری از افراد بر این باور هستند که این دریاچه بیش از یک میلیون سال پیش شکل گرفته است. در اصل، اینجا دریاچه ای وجود نداشت و جریان های کوچک آب رشته کوه بزرگ جدا نماینده یا هایلندز شرقی (Great Dividing Range) به رودخانه یاس (Yass River) می ریخته است. اما مدت ها بعد به وجود آمدن ارتفاعات زمین شناسی و سرازیری خندق مانند دریاچه جرج، یک سد طبیعی برای مسدود کردن مسیر نهرها به رودخانه خلق کرد و به این ترتیب دریاچه شکل گرفت. به دلیل عدم وجود خروجی، نمک و مواد معدنی آب هایی که به دریاچه جرج سرازیر می شدند، برای میلیون ها سال در آن تجمع یافته اند. به همین ترتیب، وقتی که دریاچه پر است، آب آن مانند آب دریا پر از نمک است.

در اوایل دهه 1800، دریاچه به صورت موثری بزرگ تر بود؛ به مقدار ای بزرگ که محل تجاری ماهیگیری سبز ماهی (Murray cod fishery) بوده است، اما در دهه 1840 به مقدار ای خشک شد که می توانستید تا وسط آن بروید. وقتی در دهه های بعد، آب این دریاچه کمی بالا آمد، سرمایه گذاران را به فکر ساخت یک اقامتگاه کنار دریاچه با قایق های بخاری پدالی (paddle-steamers) انداخت. اما تا انتهای قرن، آب دریاچه دوباره خشک شد و خانه های قایقی، بارمقدارا و قایق های پوسیده و قایق های موتوری بسیاری در ساحل سابق دریاچه باقی ماندند و رها شدند.

پاتریک دی دیکر، زمین شناس استرالیایی گفت که آخرین باری که دریاچه را پر دیده، سال 1971 بوده است. یک دهه جلوتر، یک صنعت پررونق ماهیگیری با جمعیت زیادی از سرخ باله ها (redfin) در دریاچه جرج وجود داشت. اما در اواخر دهه 1960 دریاچه جرج تقریبا خشک شد و جمعیت ماهی ها از بین رفتند.

در سال 1986 دریاچه دوباره خشک شد، سپس دوباره در سال 1996 پر از آب شد و سپس در سال 2002 تا 2010 به صورت کامل خشک شد. از آن پس، دریاچه آغاز به پر شدن نموده است و در سپتامبر سال 2016، سطح آب در دریاچه زیاد گزارش شد.

آنچه که باعث می شد سطح آب دریاچه جرج به طور چشمگیری دچار نوسان باشد، برای مدتی طولانی ناشناخته بود. بعضی از مردم بر این باور هستند که آب دریاچه از یک چشمه مخفی زیرزمینی تغذیه می شده که به وسیله یک شکاف در زمین به سمت چین، نیوزیلند و یا حتی پرو، تخلیه شده است.

اما پاتریک دی دیکر اینگونه این واقعه زمین شناسی را شرح می دهد:

دریاچه جرج در حقیقت یک تو رفتگی است که در زمان پر شدن تبدیل به دریاچه می گردد. در زیر بستر دریاچه، آب همواره وجود دارد و به صورت خارق العاده ای پر از نمک است؛ اما اگر بارش باران به مقدار کافی باشد، دریاچه پر می گردد.

دریاچه جرج به وسیله آب باران و روانآب (مقداری از آب باران است که مستقیما در اثر زهکش سطح زمین را ترک می نماید) تغذیه می گردد و تنها راهی که آب می تواند دریاچه را ترک کند، تبخیر است. به دلیل عمق کم دریاچه و سطحی بون آن، اثر هر یک از این مراحل طبیعی به نسبت بسترهای عمیق آبی، محسوس تر می گردد. همچنین، زمینه مستعدی برای وزش بادهای قوی که آب دریاچه را سمتی به سمت دیگر جابجا می نمایند، وجود دارد؛ اثری شبیه به طوفان موج که مراحل مرموز قابل مشاهده پر و خشک شدن دریاچه که گاها در عرض چند ساعت رخ می دهد، را به ما شرح می دهد.

هنگامی که آب وجود دارد، دریاچه جورج تبدیل به یک پناهگاه و زمینی برای تغذیه پرندگان آبزی، پستانداران، خزندگان و دوزیستان می گردد. بیش از دویست گونه حیوانات و پرندگان در اینجا مشاهده می شوند.