پشت نیمکت های زندگی در مرکز فرآموز فردوس - مجله 90 جعبه

جاذبه های بصری این مکان آنقدر متنوع و زیباست که هر بچه ای با ورود به آن دیگر تمایلی برای رفتن به خانه از خود نشان نمی دهد. در این مرکز نکات اخلاقی و تربیتی با موضوع کنترل هیجان و مهار خشم به صورت غیرمستقیم و در قالب نمایش و داستان به بچه ها آموزش داده می گردد. اتفاق بهتر این است که مربی هنگام بازی با بچه ها علاوه بر برانگیختن خلاقیت آنها، به زوایای روحی شان پی برده و اگر احساس کند کودک احتیاج به حمایت عاطفی یا مشاوره دارد موضوع را با والدین او در میان می گذارد. پرستو آقایی و زینب غیاثی مسئول این مرکز هستند. با آنها درباره چگونگی برگزاری کارگاه های آموزشی گفت وگو کردیم.

مرکز فرآموز فردوس داخل بوستان شهید صافی قرار گرفته است. پنجره های صورتی رنگ و نقش و نگارهایی که بر دیوارها کشیده شده هر رهگذری را سر ذوق می آورد. بر خلاف دیگر مکان های آموزشی ویژه بچه ها که فقط صدای هیاهو از آن شنیده می گردد، اینجا سکوت و نظم خاصی برقرار است. جلو در ورودی برگه ای نصب شده با این مضمون: با کفش وارد نشوید. جاکفشی بزرگی هم کنار دیوار قرار داده شده که کفش ها داخل آن گذاشته گردد. کف ساختمان و پله ها از طبقه اول تا سوم با کفپوش خوش رنگی پوشیده شده است. غیاثی می گوید: 16 مرکز فرآموز در تهران وجود دارد که هرکدام یک موضوع اجتماعی را دنبال می نماید. مرکز فردوس هم برای یادگیری مهارت های زندگی و کنترل خشم در نظر گرفته شده و پذیرای بچه ها 3 تا 12 سال است.

قصه گویی با چاشنی خلاقیت

اتاق داستان گویی در طبقه اول قرار گرفته است و در کنارش امور اداری و کلاس های مشاوره هم دیده می گردد. عده ای از دانش آموزان کلاس اولی در اتاق داستان قرار دارند و مربی برایشان داستانی درباره ترافیک و موجودات فضایی تعریف می نماید. غیاثی می گوید: در این کارگاه، مربی ابتدای داستانی را تعریف نموده و از بچه ها می خواهد خودشان باقی ماجرا را در ذهن بسازند و بازگو نمایند. هرکسی با توجه به خلاقیتش داستانی را می گوید. از داستانی که بچه ها تعریف می نمایند مربی متوجه می گردد چه چیزی در فکر کودک می گذرد. آیا ذهنش درگیر موضوعی است یا خیر؟ همچنین داستان هر روز با روز دیگر متفاوت است. در واقع مربی تنوع و خلاقیت به خرج می دهد تا بتواند بچه ها را جذب کند.

تمرکز برای برنده شدن

اتاق های تمرکز، جورچین، کلاژ و احساسات در طبقه دوم واقع هستند. در اتاق ها به رنگ آبی و روی هر کدام شان تابلویی است که نشان می دهد مربوط به چه کارگاهی است. آقایی پیشنهاد می دهد ابتدا از اتاق تمرکز بازدید کنیم. میز بزرگی وسط اتاق قرار گرفته است و بچه ها دورتادور آن روی میز ایستاده اند. راستا فلزی مارپیچی قرار گرفته که بچه ها باید میله ای را از میان آن عبور دهند بدون اینکه به سیم ها برخورد کند. یک بازی گروهی است. بچه ها همگروهی هایشان را تشویق می نمایند. البته برخی شان هم شکست می خورند. رقابت سالم است و به جای اینکه بچه ها همدیگر را توبیخ نمایند همدیگر را یاری می نمایند تا تیمشان برنده گردد. الناز مشغول عبور میله از راستا مارپیچ است. فاطمه، پریسا و نرگس او را تشویق می نمایند و خاتمه او پیروز می گردد. شور و هیاهویی برقرار است. همه شان سرخوش و شادند. آقایی می گوید: در اتاق تمرکز بچه ها به صورت گروهی شرکت می نمایند و به جای کوشش برای پیروزی انفرادی، به هم یاری می نمایند تا تیمشان برنده گردد. با این کار رقابت سالم ایجاد شده و کارگروهی تقویت می گردد. سرعت برای ما مهم نیست. در این بازی اگر یکی از همگروهی ها بازنده شد باقی هیجان خود را کنترل نموده و سرزنشش نمی نمایند.

جورچین ذهن خلاق

اتاق دیگر مربوط به جورچین است. کوهی از لگوهای رنگارنگ وسط اتاق ریخته شده و بچه ها مشغول ساختن خانه هستند. آقایی شرح می دهد: در این اتاق بچه هایی که رده سنی پایین تر دارند با لگو بازی می نمایند. مربی از آنها می خواهد وسیله بسازند، به طور مثال خانه، آیا خانه در و پنجره دارد؟ از چه رنگی استفاده شده، همه وسایل خوب جانمایی شده و هرکدام از کارنمودهای کودک معنای خاصی دارد و خبر از تنش یا آرامش ذهنی کودک می دهد. رده سنی بالاتر هم با حروف الفبا اسمی که مربی گفته را می سازند و درباره اش حرف می زنند. آقایی به دنبال گروهی از بچه ها می رود، آنها را به صف نموده تا به ترتیب از پله ها پایین بروند. غیاثی ادامه کار را به دست می گیرد. او اتاق کلاژ را نشان می دهد. اتاقی نسبتاً بزرگ پر از وسایل دورریختنی که بچه ها با یاری مربی وسیله ای زیبا درست می نمایند. بعد هم پیشنهاد می دهد به اتاق احساسات برویم. اتاقی که بچه ها با هیجانات ترس، غم، خشم و شادی آشنا می شوند. او ادامه می دهد: چند نفری از بچه ها صورتک های خشم و خنده و غم را به صورت خود می زنند. باقی بچه ها انتخاب می نمایند که در کدام گروه باشند. چرایی اش را به مربی می گویند و اینکه از چه چیزهایی مسرور یا ناراحت می شوند.

اتاق جنگل

در طبقه سوم اتاق سفال، جنگل و نمایش قرار گرفته است که در واقع آخرین مرحله آموزش اینجا صورت می گیرد. غیاثی درباره اتاق سفال می گوید: حرکات دست بچه ها برای ما مهم است و اینکه آنچه در فکر دارند را می سازند. در اینجا هر شکلی که دوست داشته باشند درست می نمایند. اما چنانچه مربی متوجه اضطراب کودک گردد از او می خواهد شی آزاردهنده را بسازد و بعد هم با هم خرابش می نمایند و به جای آن وسیله دیگری می سازند که به کودک شادی القا کند. البته این روش درمانی در بخش کلینیک ما انجام می گردد. اتاق جنگل، فضایی متفاوت با دیگر اتاق ها دارد و آدمی را به یاد کارتون خانواده دکتر ارنست و خانه درختی شان می اندازد. مهسا راستا چوبی را با یاری مربی طی می نماید و از پلکان معلق خودش را بالا می کشد. همین طور که راه می رود به سؤالات مربی هم پاسخ می دهد. غیاثی می گوید: این کار برای تقویت نیمکره های مغز است و اینکه تا چه اندازه با هم هماهنگ هستند. اگر در حین حرکت جواب ندهد این احتمال می رود که 2 نیمکره فعالیت یکسانی نداشته باشند.

• مرکز فردوس به عنوان یکی از مراکز فرآموز تهران برای یادگیری مهارت های زندگی و کنترل خشم در نظر گرفته شده و پذیرای بچه ها 3 تا 12 سال است
• نمایش عروسکی با هنرنمایی جیگر

اتاق نمایش، آخرین گام آموزشی است که به گفته غیاثی، اتاق نتیجه گیری است. پشت ماکت چوبی عروسک خرس و الاغی در حال صحبت کردن با بچه ها هستند. جیگر، اسم الاغی عصبانی است که زود از کوره در می رود. خرس راه های کنترل خشم را به او یاد می دهد. بچه ها مرتب جیگر را صدا می نمایند و او عصبانی می گردد و برای اینکه خشم خود را فرو دهد نفس عمیق می کشد. غیاثی شرح می دهد: در اتاق نمایش بسته به سن بچه ها اگر کوچک باشند نمایش عروسکی اجرا می گردد و اگر بزرگ تر باشند خودشان نمایش بازی می نمایند. موضوعی به کودک داده می گردد و بر اساس آن باید خودش نمایش بازی کند. برای اینکه اعتماد به نفس شان تقویت گردد.

آموزش مهارت زندگی فقط با 5000 تومان

این مرکز صبح تا ساعت 13 در اختیار مدارس است و بعد از آن کلاس های کلینیکال و تخصصی برگزار می گردد. به گفته آقایی، بسته های آموزشی شامل اعتماد به نفس، عزت نفس و حافظه و یادگیری و مهارت زندگی هم برای دانش آموزان در نظر گرفته شده که قیمت آن از 70 هزار تومان تا 200 هزار تومان متغیر است. او می گوید: بچه هایی که به وسیله مدرسه می آیند هزینه ورودی شان 5 هزار تومان است. و به ازای هر کودک یکی از والدین می تواند از خدمات کارگاه ها استفاده کند. اگر هم امکان حضورشان نباشد برای آنها مدرسی به مدرسه مورد نظر فرستاده می گردد.